Toen ik in Maart met mijn vriend een workshop Handpan spelen ging volgen durfde ik bijna de auto niet uit om naar binnen te gaan. Heel wat beperkende overtuigingen kwamen voorbij. “Ik ben niet muzikaal.” “Ik heb geen ritme gevoel.” “Ik ben niet goed met muziek.”
Toen ik eenmaal binnen was en het instrument in mijn schoot had liggen verdween dat stemmetje achter in mijn hoofd. Ik werd betoverd door de muziek en oefende gestaag door. Ik was meteen verkocht. Kort daarna huurden we samen een handpan om thuis te oefenen. Tot mijn verbazing was ik beter dan ik in eerste instantie ooit had kunnen denken. Ik kwam ook helemaal tot rust, een soort meditatie.
Dit gevoel had ik nog nooit gehad, ik ging helemaal op in de muziek. En dat als a-muzikale Maui, dat zat ten slotte nog steeds in mijn hoofd. Ik besloot er gewoon voor te gaan. “Ik ga een handpan kopen!” zei ik toen ik op een dag thuis kwam.
Het is nu eindelijk zover, na lang wachten heb ik mijn eigen Handpan. Van origine een Zwitsers instrument wat in de bergen gespeeld werd. In mijn handpan zitten meer dan 100 uur hamerslagen. Ik vind het fantastisch om te merken dat ik nu vol overtuiging mijn eigen instrument bespeel. Er is nog een lange weg te gaan, maar oefening baart kunst.
Ik heb de beperkende overtuigingen helemaal los gelaten. Je kunt ten slotte alles leren toch?
Welke beperkende overtuigingen heb jij? Hoe zijn deze tot stand gekomen en wat heeft het bevestigd?
Wat zou je kunnen doen om de overtuiging om te buigen?